Gecenin, sabaha karşı bir yerinde,
Kan ter içinde
Nefesini hissedersin nefesinde
Yanarsın alev alev
Nasıl olur bilir misin, ölüm yılan zehrinde
İşte tam öyle...
Kulağındaki fısıltıların sıcaklığı
Beynine varınca,
beynin durur.
Gözünde görünen renkler, ilk defa gördüğün olur.
Nereye dokunsan orası cennet olurda...
Renkler de kıskanır
Kuşlar da
İnsanlar da...
Hatta melekler bile kıskanır
... ve ayrılık gelir.
Bu, aşkla tanışınca kaçınılmazdır.
Son budur.
Sen duydun mu ki, karşılıklı sevgi olur...
Ruhun, bedeninden yaşarken ayrılır.
Ortada
gözleri görmeyen
dili dönmeyen
yemeyen
içmeyen...
yaşamla ölümün arasında gider gelirsin...
Haberin bile olmaz.
Ne dost, ne arkadaş ne de kardeş.
Çare olamaz.
Duymaz, göremezsin.
Kimseyi istemez yüreğin.
Aşkın acısını bitmeyecek sanırsın ama...
Kendi gibi, o da biter.
Kaybettiğin bilet,
yıkanan pantalonunda kalmıştır
...hatırlarsın.
İşte öyledir telafisiz yaşananlar.
Kimseye kızamazsın...
Acısı yıllarca sürse de.
Belki yine seversin.
Ya da,
kimseyi beklemeden bekliyor gibi,
yaşar gidersin.
Sabaha karşı gelen ölüm tanıdıktır artık
Bir anda düşünmediğini seçersin.
Haberin olmaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder