Hayat
Ne derse desinler be...Ben hayatı yaşayarak anladım
Hep hayatla savaştım
Sadece kendimi yendim
En sert fırtınalara göğüs gerdim
Kimilerine basamak, kimilerine merdiven,
kimilerine destek oldum.
Acıyan neresi çok iyi bilirim...
Haksızlık duvarına yaslanmadım
Yüreğimin yettiği kadar, kendimden verdim
İsteyerek, bilerek...
Yalnızlığım bile kalabalıktı.
Yaşadıklarım üstüme geldi
Duvarların değil, sevdiklerimin altında kaldım...
Aldıklarım için değil, verdiklerim için sorgulandım.
En büyük hatalar için bile, bir özrü kabul ettimde...
Doğrular görülmedi, seste çıkartmadım.
İnsanın elinde olmuyor bazen
...verdin mi elini, hayat denilene...
Götürüyor işte bilinmezlere
Avucuna alıyor yüreğini
Sıktıkça acıtıyor
Pişman ediyor yaşadığına
Kalkmak istiyorsunda...
Yaşadıkların ağırlaşıyor
Kalkamıyorsun yerinden
Gen kalmışlıklar var ya
...içini acıtıyor insanın.
Pişmanlıklar ruhunu öldürüyor
Vazgeçiyorsun kendinden
Kabul edilmiyor ki riyalar...
kendinle kalıyorsun.
Zaman sorunu olmasa...
Keşke yeniden başlamak olsa hayata...
Kim hangi yüzle çıkardı karşıma?
Hayat, döner herkese, zamanı gelince
...bana döndüğü gibi...
Alır geri vermez
...bana vermedi.
Yaşam sıralı, mutluluk sırayla değil ki!
Dolu yürekle hayat sıkıştırılır
Nasihat değil hayatın gerçeği.
Yaşamak kimseye göre ayarlı değil ki...
...herkesin hayatta sabit bir yeri olsun.
Nihat Ölmez
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder