Orada Kimse Var mı
Sonsuz bir boşluk mu ki, bu dünya...
Karanlığında güneşi saklayan
Gecesinde ay ışığıyla umuda yol açan
davet ederde güneş...
Güneşe dokunan var mı?
Zifiri karanlıkta, mücevher olur, parlar da ay...
Ayda hayat var mı, sesimi duyan var mı?
Görmediğin her şeye, bilemem diyebilir misin?
Aşka, ölüme, en çok istediğin rüyana...
Peki ya Tanrı'ya dokuanabilir misin?
Hiç sevilmediysen, ne kadar sevebilirsin...
Tatmadığın bir yemeğin, tadı damağında kalır mı?
Sevginin bittiği yer, gidene yol açan...
Vefalığını, vefasız aşkı, zulüm sandıran...
Kızdığım, o değil ki...
Kızdığım bu, değil ki...
Bir göze döktüğün gözyaşı, yetmez mi?
Kimse zalim değil, hain de...
Sadece aşk iki kişilik.
Bazen, başka yerlerde, başka biriyle...
Yola devam etmeli, kabullenmeli
Sevgiyi karalayacak, geçmişi yaralayacak
...bir kelime çıkmamalı dudaktan.
Her güzel anı en güzel köşede saklamalı
Ne unutmalı, ne de zorlamalı, öyle bırakmalı...
Aşkı doğasında saklamalı
Gitmesine göz yummalı bazen
Aradığın her yerde varda... orda kimse var mı?
Orada kimse var mı?
Bir faili meçhul cinayetin kurbanı kalp
Acı verecek, zaman alacak
...ama yaraları iyileşecek.
Ne sen dokun, ne kimse.
Her dokunduğunda, geçen onca zamana inat
...yine acı verecek.
Bir yanın biriyle gitmiştir artık
Bir enkazdan, yara bere içinde çıkarsın da...
Bunu kurtuluş sayarsın.
Orada kimse yok artık.
Sesimi duyan var mı?
Sesimi duyan var mı?
Sesimi duyan var mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder