Allah Affetsin
Bu gece, yine zor bir gece benim için...
Yine kendimi dinliyorum
İç hesaplaşmalarla,
upuzun bir gece.
Duygularım her melodide canlanıyor
Her nota işkenceyle konuşturuyor
İnsana aşkı, kendinde yaşatıyor.
Aklından geçenler, acıya dönüşüyor.
Aklına kazınıyor, hiç duymak istemediğin sözler.
Seven affeder yalanı korkakların limanı...
Beter fırtınalara açılan,
küreksiz sandala binmek için.
Affetmek unutmak.
Sen her aklıma geldiğinde kendimi affedemiyorum
Duygular ne kadar gerçekse...
İşte o kadar acıtıyor.
İnsan kendine sattığını,
kendi geri alamıyor.
Bakan gözler her zaman görmüyor.
İstemediklerin, cana yakın duruyor.
Aşkın acısı değil...
Her gün başkalaşmak.
Belkiler teselli bazen
...ama keşkelerim zorluyor.
Ayrı yöne yürüdükçe mesafe açılıyor
Yüreğinin gittiği yere, aklın gitmiyor
Elini uzatsan, elin yetmiyor
Sen gel diyesimler, umuda veda oluyor...
İnan kendi önünde kendini buluyor.
Zamanla sevgi yürekte süzülüyor
Dünya insan yüreğine sığıyor...
Bir sevgi cana sığmıyor.
İnsan yaşamadıklarına
...ve artık hiç yaşayamacaklarına, bedel ödüyor.
Bin yıl yaşasan, bir anı unutturmuyor.
Ölçüsü belli olmayan ağırlıklar altında eziyor...sevmek eziyor.
Çarparak çıktığın kapının ziline basarken,
titremezse eğer elin...
Başrolle figüranın arasındaki farkı göremezsin.
Ağlamanın tek tarifi, gerçekten ağlamak.
Artık içinde olmadığım hayatına,
merhaba desen yine...
Misafirden önce,
kalkma masadan.
Kapıya yine su koy kuşlar için.
Duygularını yaz beyaz bir kağıda.
Hatta boşver kimse okumasın.
İki satır yaz, tek bir kelime yaz.
Özledim yaz mesela...özledim
Nece? Bilmiyorum, bilerek can acıtmak.
Allah affetsin.
...çok sevdim.
Bende kaldı, yüreğimde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder